دزد و قاضی پروین(اختر چرخ ادب)

     دزد و قاضي

برد دزدي را سوي قاضي عسس / خلق بسياري روان از پيش و پس

گفت قاضي کاين خطاکاري چه بود / دزد گفت از مردم آزاري چه سود

گفت، بدکردار را بد کيفر است / گفت، بد کار از منافق بهتر است

گفت، هان بر گوي شغل خويشتن / گفت، هستم همچو قاضي راهزن

گفت، آن زرها که بردستي کجاست / گفت، در هميان تلبيس شماست

گفت، آن لعل بدخشاني چه شد / گفت، ميدانيم و ميداني چه شد

گفت، پيش کيست آن روشن نگين / گفت، بيرون آر دست از آستين

دزدي پنهان و پيدا، کار تست / مال دزدي، جمله در انبار تست

تو قلم بر حکم داور ميبري / من ز ديوار و تو از در ميبري

حد بگردن داري و حد ميزني / گر يکي بايد زدن، صد ميزني

ميزنم گر من ره خلق، اي رفيق / در ره شرعي تو قطاع الطريق

مي برم من جامه درويش عور / تو ربا و رشوه ميگيري بزور

دست من بستي براي يک گليم / خود گرفتي خانه از دست يتيم

من ربودم موزه و طشت و نمد / تو سيهدل مدرک و حکم و سند

دزد جاهل، گر يکي ابريق برد / دزد عارف، دفتر تحقيق برد

ديده هاي عقل، گر بينا شوند / خود فروشان زودتر رسوا شوند

دزد زر بستند و دزد دين رهيد / شحنه ما را ديد و قاضي را نديد

من براه خود نديدم چاه را / تو بديدي، کج نکردي راه را

ميزدي خود، پشت پا بر راستي / راستي از ديگران ميخواستي

ديگر اي گندم نماي جو فروش / با رداي عجب، عيب خود مپوش

چيره دستان ميربايند آنچه هست / ميبرند آنگه ز دزد کاه، دست

در دل ما حرص، آلايش فزود / نيست پاکان چرا آلوده بود

دزد اگر شب، گرم يغما کردنست / دزدي حکام، روز روشن است

حاجت ار ما را ز راه راست برد / ديو، قاضي را بهرجا خواست برد

تقدیمش میکنیم به وبلاگ نگاه عاشق که همیشه به ما سر میزنند از نظرات خوبشون استفاده میکنیم...